امام دوازدهم منجی موعود

مطلب زیر شاید طولانی است:
اما
معرفتی
و
جان گداز
است.

امیرالمومنین(علیه السلام) درباره ی ایشان می فرماید:
«صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ
 الشَّرِیدُ الطَّرِیدُ الْفَرِیدُ الْوَحِیدُ = آواره ی طرد شده تنها و یگانه»، خیلی این کلمات
کمرشکن و کشنده است.
 یعنی غربتی عمیقتر
 و طولانی تر از غربت همه ی معصومین ع،
 نه فقط سیدالشهدا.
عزادار حقیقی
 وقتی به این معرفت رسید
 که جامعه جهانی
 به متخصص معصوم نیاز دارد و تنها این شخص است که مایه ی حیات انسانیست
 و تنها این شخص ثارالله یعنی خون مورد نیاز برای حیات انسانی است،
 و وقتی می بیند او غریب، آواره و طرد شده و تنهاست؛ درک می کند که:
انتقام
یعنی برطرف کردن موانع ظهور امام زمان (علیه السلام) ،
و هیچ معنای دیگری جز این ندارد
انتقام
 یعنی تغییر ذائقه ی جامعه
انتقام
یعنی تغییر فرهنگ و سطح کیفیت عزاداری ها
انتقام
یعنی بالابردن سطح معرفت عزادارها
انتقام
یعنی تولید یک محتوای قدرتمند در مجالس اهل بیت (علیهم السلام)
انتقام
 یعنی تبدیل شدن عزاداری ها از یک رسم و صرفاً سنت و هدف، به یک وسیله قدرتمند
 برای ایجاد حس انتقام نسبت به موانعی که نمی گذارند، امام زمان (علیه السلام)  در بین مردم باشد
انتقام
 یعنی عملیات،
 انتقام
 یعنی روح جهاد،
یعنی حرکت به سمت حسین زمان
انتقام
یعنی داشتنِ روح اصحاب عاشورا و اصحاب امام حسین (علیه السلام)
انتقام
یعنی تغییر سبک زندگی برای حرکت به طرف چادر حسین زمان
انتقام
یعنی قطع دلبستگی ها و وابستگی های بخش های حیوانی و بخش های پایینی، برای آزادی و حرکت به سمت قرارگاه حسین زمان
انتقام
 یعنی عشق ورزی و عاطفه ی نسبت به حسین زمان
انتقام
 یعنی سوختن از طرد شدگی، آوارگی، غربت و مظلومیت امام زمان(علیه السلام)
انتقام
 یعنی شبیه شدن به اصحاب عاشورا،
در ترکیبِ اصحابِ عاشورا،
 از همه اقشار جامعه وجود دارد،
از اساتید بزرگ گرفته تا مسیحی، طفل،
 مرد،
زن،
پیرمرد،
جوان،
 نوجوان
و شخصیت های بسیار متنوع؛ یعنی هر کسی که باشید
 و در هر مقامی،
 می توانید
 به حسین زمانتان کمک کنید
 و به او ملحق شوید
 و خود را به خیمه و چادر او برسانید.
انتقام
 یعنی هر کس که هستی،
 سبک زندگی ات،
 انتخابات،
 رفتار ها،
 افکار،
ارتباطات
 و چینش های فکری ات را
 به گونه ای باید تنظیم کنی
 که مانع رسیدن تو
 به چادر حضرت نشود،
 مانع از خدمت تو به حسین زمانت نشود.
انتقام
یعنی مفید بودن برای امام زمان(علیه السلام)
انتقام
یعنی توان برطرف کردنِ موانع ظهور امام زمان (علیه السلام) 
انتقام
یعنی از میان برداشتن یک رابطه ی انگلی نسبت به اهل بیت(علیهم السلام) و سیدالشهدا و امام زمان(علیه السلام) و تبدیل این رابطه به یک رابطه دوطرفه فعال
انتقام
 یعنی تو بفهمی که او پدر حقیقی توست، و تو نسبت به او وظایفی داری

انتقام
 یعنی تبدیل شدن «محبت» به «مودت»، مودتی که قرآن در مورد اهل بیت از ما خواسته

انتقام
یعنی تغییر عزاداری های محبتی، به عزاداری های مودتی

انتقام
 یعنی تبدیل شخصیت های عزادار از عزادار محب
 به عزاداری که مودت دارد نسبت به اهل بیت و دستور مودت اهل بیت را پذیرفته است

انتقام
یعنی حضور امام زمان(علیه السلام) در همه ی عرصه های زندگی فردی،
 اجتماعی،
فرهنگی،
سیاسی،
اقتصادی و هنری و
 مهمتر از همه عرصه عاطفی و معرفتی

ما فقط برای حسین سال 61 عزاداری برپا می کنیم
 ولی برای حسین زمان خودمان گریه نمی کنیم
 و به فکر غریبی،
آوارگی،
طرد شدگی
 و مظلومیت حسین زمان خودمان که بسیار شدیدتر از امام حسین(علیه السلام) است، نیستیم. یعنی
 دل ما باید برای این آوارگی و طردشدگی بسوزد و اشکی بیاید، به همین دلیل خود امام زمان (علیه السلام) فرمود:«من دعا می کنم، برای کسی که برای جدم حسین(علیه السلام) گریه کند، ولی به یاد و به فکر من باشد و برای ظهور من دعا کند».